We zijn om half 2 gaan rijden . Nadat Tim zijn flesje had gehad en Patrick de auto had ingepakt (je moet natuurlijk wel voldoende mee nemen – allebei kleding, zwemspullen, jas, toiletspullen en dan nog alles voor Tim: wipstoel, speelkleed, dekentje, Aerosleep, speeltjes, flesvoeding enz enz enz ( Ik zal niet de hele lijst noemen, dan ben ik nog wel een paar pagina’s zoet.). We hadden bewust de wandelwagen thuis gelaten. Die neemt A te veel plek in en B Tim vindt het eigenlijk net zo fijn zo niet fijner om lekker in de draagzak te hangen en dan goed rond te kijken. Na slechts een kleine 4 uur rijden waren we in het park. Rotzooi weer uitpakken, huisje inruimen en vervolgens kijken wat we kunnen gaan doen. Eerst maar eens Tim zijn kamertje inrichten, bedje klaar maken, flesje erbij en hopen dat meneer goed wilde slapen. Niet dat hem dat in de auto nog niet gelukt was, maar het zou toch wel zeer fijn zijn als het ook in het huisje goed zou lukken. Na het normale ritueel (wassen, zingen (papa en mama), schreeuwen (Tim) en nog harder schreeuwen (weer Tim) sliep hij als een zonnetje.
Dinsdag hebben we lekker bij het huisje gehangen gewoon lekker rustig aan en niks doen. Nu wisten we al dat we in Duitsland waren, maar hadden we dat gemist dan hadden we dat zeker aan de bedden kunnen merken. Net zoals de Duitsers aan de kust graag een kuil graven, slapen ze blijkbaar ook graag in een kuil. Wat een verschrikking, als je je om wilde draaien had je daar haast hulp voor nodig, om nog maar te zwijgen van hoe lastig het is om daadwerkelijk uit zo’n bed te stappen. Dit moest dan ook nog op een heerlijk vakantie tijdstip (07:15, een tijd die Tim de hele week vol zou weten te houden).
Snel de verse broodjes van buiten pakken en dan met Tim aan de gang. Pampertje verschonen, lekker wassen, aankleden en spelen maar. Tegen 09:30 vond meneer dit wel weer prima en was hij toe aan zijn ochtendslaapje. Wij konden dan heerlijk op ons gemak ontbijten, vaak met een krantje erbij en daarna lekker douchen. Tegen een uur of 12 begon het dan weer opnieuw. De eerste dag zijn we het park even rond geweest met Tim in de draag zak, hij keek zijn ogen uit. We zijn ook even naar de winkeltjes en de barretjes gelopen want op Centerparcs zit alles onder 1 hele warm dak. Ook het zwembad zit daar. Voor de zekerheid zijn we even gaan vragen hoe oud je moet zijn om daar te mogen zwemmen. Het bleek niet leeftijdsgebonden. Toch hebben we nog wel getwijfeld of we nu wel of niet zouden gaan zwemmen. Tim is tenslotte nog erg klein. Uiteindelijk hebben we de knoop doorgehakt en besloten we om op woensdag voor het eerst met Tim te gaan zwemmen. De rest van de dinsdag hebben we genoten van het huisje. We hadden er eentje met een heerlijke sauna en luxe douche, dus daar kom je de dag prima mee door (als Tim aan het slapen was, anders waren we lekker samen met Tim druk). ’s Avonds weer lekker de kuil in en op naar de nieuwe dag. En wat voor 1!Voor het eerst zwemmen! Hoe zou het gaan en wat zou Tim er van vinden? Eerst maar eens alle spullen gepakt. Hebben we alles? Ja, we hadden alles. Alsof we alweer gingen verhuizen! Niet normaal wat je allemaal meesleept naar zo’n zwembad. We wilden echter een langere tijd blijven, dus er moest ook eten e.d. voor Tim mee. Voor we het zwembad in mochten moesten we eerst een speciaal zwembroekje voor Tim kopen. Het ding was het arme jong natuurlijk veul en veuls te groot. Hing tot zowat over zijn knieën. Het was een pracht gezicht. Net zo mooi als het was om de grote ogen van Tim te zien in het zwembad. Er is daar natuurlijk enorm veel te zien. Andere mensen, een hoop water, andere kindjes, noem maar op.
Hij keek zijn ogen uit! Na een klein half uur in het water was de koek dan ook volledig op. Gelukkig hadden we hierop geteld door zijn eten mee te brengen. Lekker eten in het zwembad dus, even slapen bij mama op schoot en daarna weer lekker zwemmen. Al met al zijn we op deze manier elke dag een uurtje of 2 in het zwembad geweest. Dit was lang genoeg, want na die 2 uur was Tim bekaf en wilde hij echt niets anders meer dan alleen maar lekker slapen. Dit deed hij dan ook vol overgave, waardoor we de rest van de dag eigenlijk geen kind aan hem hadden. Tot een uurtje of 4 ’s nachts, dan had hij de slaap uit. Kan je hem moeilijk kwalijk nemen, we zwommen tussen de middag, dus Tim sliep vaak om 15:00 al als een blok, was wel een uurtje wakker tussen 6 en 7 en een half uur tussen 10 en 11, maar verder alleen maar slapen, slapen en nog eens slapen.Vrijdag’s was alweer de vertrekdag. Alles inpakken, proppen in de auto en dan nog even lekker zwemmen. Uurtje of 1 besloten we dat het genoeg was en tijd was om naar huis te gaan. Nu zaten we in Duitsland, 250 km van huis waarvan ruim 200 km snelweg kilometers. Handenvrijvend gingen we er eens goed voor zitten, want we zouden wel zo thuis zijn. Nou, mooi niet dus! Wat een files, uiteindelijk zijn we 5 uur onderweg geweest voordat we thuis waren.
We hebben een heerlijke vakantie gehad, genoten van het huisje, het weer, maar vooral van het samen zijn en het spelen met Tim. Zeker iets om te herhalen.
Owja, en dan was er nog een akkefietje met een stofzuiger, maar daar moeten we het verder maar niet over hebben….
Nouja, laten we zeggen dat het niet heel handig was om een openhaard, die toch al zeker 3 uur uit was, leeg te zuigen met de stofzuiger. En laten we dan ook zeggen dat de stofzuiger die in het huisje stond van geel naar mooi zwart gekleurd was en een beetje naar brand stonk, maar verder willen we het hier niet meer over hebben…. Nouja, laten we zeggen dat we netjes bij de receptie zijn geweest om een nieuwe stofzuiger zak te halen. Dat dan weer wel, maar verder hebben we het er niet over….. Groetjes Patrick Gratia en Tim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten