Hallo allemaal,
gister was het al weer tijd voor deel 2 van onze serie "bezoek ook eens een consultatiebureau" met dit keer in de hoofdrol Tim, de wijkverpleegkundige en 2 prikken!
We mochten op een heerlijk tijdstip komen (17.45) dus ik mocht eerst al racen om op tijd uit het werk thuis te zijn, zodat we op tijd bij het bureau konden zijn. Dit ging allemaal prima en thuis aangekomen zag ik dat Tim nog heerlijk lag te slapen. Aangezien hij al een uurtje of 2 sliep wisten we al snel dat als hij wakker zou worden, hij eigenlijk meteen de fles zou moeten krijgen om zijn ritme vast te houden. We besloten echter om hem niet meteen wakker te maken, omdat hij in de korte tijd die er nog was de fles toch niet leeg zou krijgen. Dan de fles maar mee naar het bureau. Onder het motto "als hij erge honger krijgt, dan geven we hem daar wel wat".
Bij binnenkomst waren we dit keer lekker snel aan de beurt. Meneer werd gewogen (bijna 5400 gram) en gemeten (60,5 cm) en daarna mochten we naar de wijkverpleegkundige. Sinds het vorige bezoek was hij ruim 4 cm gegroeid en dat in 4 weken tijd! Dat is hardstikke mooi natuurlijk, en daar zijn we erg blij mee. Bij de verpleegkundige binnen hebben we eerst maar gezegd dat het eigenlijk etenstijd was voor Tim, dus dat we wel een beetje wilde opschieten. Ja dat is goed, zegt ze nog..... om vervolgens te vragen: "hoe gaat het, hoe bevalt het, bla bla bla". Man, man wat duurde dat allemaal lang. Ondertussen vond Tim het niet echt leuk meer, dus die begon eens stevig te gillen. "Heb je geen speentje, dan is hij misschien iets rustiger" aldus de verpleegkundige. Nogmaals aangegeven dat hij gewoon honger heeft en dat opschieten misschien wel handig is..... "Ja dat is goed, maar hoe gaat het met bla bla bla.....". Ik dacht nog, ziet dat mens het nou echt niet dan, ze bleef maar vragen en praten. Mensen die mij een beetje kennen weten wel wat er vervolgens is gebeurd. Op een zeer nette, edoch duidelijk wijze heb ik mevrouw even te kennen gegeven dat het opschieten toch wel eens leuk zou zijn, aangezien Tim reuze honger begon te krijgen. Ze was er niet echt blij mee, maar besloot toch maar eens een beetje aan te maken. Na nog 2 vragen te stellen (Begreep ze het dan echt niet?) besloot ze om dan de prikken maar te geven, dan konden we daarna naar huis.
Die prikken vielen reuze mee, Tim vond de eerste nog wel te doen (linkerbeen), maar de tweede had hij geen zin meer in. Een stevig gespartel was wat er vervolgens kwam. Goh zei ze, hij is wel heel actief zeg, maar ik kan het prima alleen. Moet ik echt niet helpen, vroeg ik nog, maar dat hoefde echt niet.Totdat ze erachter kwam dat twee stevig spartelende benen en 1 spuit met twee handen in bedwang houden niet echt een optie is..... Of ik toch een beentje vast wilde houden, want hij was toch wel heel erg actief en sterk..... Haha, prachtig, dus zo'n verpleegkundige kan niet eens een baby van 8 weken in bedwang houden! Score Tim - Consultatiebureau 2-0 Game Set Match en naar huis! Eerst even een beetje flesvoeding gegeven om hem wat stil te krijgen, want hij inmiddels al ruim 20 minuten dikke honger.
Thuis ging de avond eigenlijk vrij redelijk, Tim had niet heel veel last van de prikken, heeft lekker bij pappa een tijdje geslapen en daarna gewoon zoals normaal van 10 tot half drie en van 3.15 tot 6.00, een heerlijk normale nacht dus.
Over een paar weken deel drie van circus consultatiebureau!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten