Bezoek ook eens het consultatie bureau! (2)

Hallo allemaal,

gister was het al weer tijd voor deel 2 van onze serie "bezoek ook eens een consultatiebureau" met dit keer in de hoofdrol Tim, de wijkverpleegkundige en 2 prikken!

We mochten op een heerlijk tijdstip komen (17.45) dus ik mocht eerst al racen om op tijd uit het werk thuis te zijn, zodat we op tijd bij het bureau konden zijn. Dit ging allemaal prima en thuis aangekomen zag ik dat Tim nog heerlijk lag te slapen. Aangezien hij al een uurtje of 2 sliep wisten we al snel dat als hij wakker zou worden, hij eigenlijk meteen de fles zou moeten krijgen om zijn ritme vast te houden. We besloten echter om hem niet meteen wakker te maken, omdat hij in de korte tijd die er nog was de fles toch niet leeg zou krijgen. Dan de fles maar mee naar het bureau. Onder het motto "als hij erge honger krijgt, dan geven we hem daar wel wat".

Bij binnenkomst waren we dit keer lekker snel aan de beurt. Meneer werd gewogen (bijna 5400 gram) en gemeten (60,5 cm) en daarna mochten we naar de wijkverpleegkundige. Sinds het vorige bezoek was hij ruim 4 cm gegroeid en dat in 4 weken tijd! Dat is hardstikke mooi natuurlijk, en daar zijn we erg blij mee. Bij de verpleegkundige binnen hebben we eerst maar gezegd dat het eigenlijk etenstijd was voor Tim, dus dat we wel een beetje wilde opschieten. Ja dat is goed, zegt ze nog..... om vervolgens te vragen: "hoe gaat het, hoe bevalt het, bla bla bla". Man, man wat duurde dat allemaal lang. Ondertussen vond Tim het niet echt leuk meer, dus die begon eens stevig te gillen. "Heb je geen speentje, dan is hij misschien iets rustiger" aldus de verpleegkundige. Nogmaals aangegeven dat hij gewoon honger heeft en dat opschieten misschien wel handig is..... "Ja dat is goed, maar hoe gaat het met bla bla bla.....". Ik dacht nog, ziet dat mens het nou echt niet dan, ze bleef maar vragen en praten. Mensen die mij een beetje kennen weten wel wat er vervolgens is gebeurd. Op een zeer nette, edoch duidelijk wijze heb ik mevrouw even te kennen gegeven dat het opschieten toch wel eens leuk zou zijn, aangezien Tim reuze honger begon te krijgen. Ze was er niet echt blij mee, maar besloot toch maar eens een beetje aan te maken. Na nog 2 vragen te stellen (Begreep ze het dan echt niet?) besloot ze om dan de prikken maar te geven, dan konden we daarna naar huis.

Die prikken vielen reuze mee, Tim vond de eerste nog wel te doen (linkerbeen), maar de tweede had hij geen zin meer in. Een stevig gespartel was wat er vervolgens kwam. Goh zei ze, hij is wel heel actief zeg, maar ik kan het prima alleen. Moet ik echt niet helpen, vroeg ik nog, maar dat hoefde echt niet.Totdat ze erachter kwam dat twee stevig spartelende benen en 1 spuit met twee handen in bedwang houden niet echt een optie is..... Of ik toch een beentje vast wilde houden, want hij was toch wel heel erg actief en sterk..... Haha, prachtig, dus zo'n verpleegkundige kan niet eens een baby van 8 weken in bedwang houden! Score Tim - Consultatiebureau 2-0 Game Set Match en naar huis! Eerst even een beetje flesvoeding gegeven om hem wat stil te krijgen, want hij inmiddels al ruim 20 minuten dikke honger.

Thuis ging de avond eigenlijk vrij redelijk, Tim had niet heel veel last van de prikken, heeft lekker bij pappa een tijdje geslapen en daarna gewoon zoals normaal van 10 tot half drie en van 3.15 tot 6.00, een heerlijk normale nacht dus.

Over een paar weken deel drie van circus consultatiebureau!

Blijkt er toch nog iets lekkerder te zijn dan slapen bij pappa of mamma (zie eerdere lekker slapen berichten), Tim vindt het namelijk inmiddels heerlijk om te slapen met Lollifant! Armpje erom heen, speentje in de mond en als je dan ook nog op de lekker zachte bank mag liggen is het natuurlijk helemaal feest. Wij laten hem lekker slapen, zo leert hij prima om te slapen op allerlei plekken en op verschillende omstandigheden.

Bezoek ook eens het consultatie bureau!

Het is al weer een tijdje terug, maar met alle drukte en lol die Tim met zich mee brengt hebben we er nog niet veel eerder over kunnen schrijven, maar dinsdag 27 juli mochten we met Tim voor het eerst naar het consultatiebureau. Tim zou daar onder andere gemeten en gewogen worden en tevens kregen we een gesprek met een arts over hoe het verder met Tim gaat.

De metingen waren erg positief. Tim blijkt al 2 cm gegroeid te zijn en ruim een kilo zwaarder. Op 27 juli woog hij namelijk al 4490 gram. Ook zijn hoofdje is in omtrek al met 2 cm toegenomen.

Na het wegen moesten we even wachten tot we bij de arts mochten komen. Dit is op zich niet zo erg, maar Tim zat alleen in een pamper in een ruimte die verder niet erg warm was. Lekker brullen van de kou dus! Als het aan de dames achter de balie had gelegen dan had hij al veel eerder alleen in pamper gelegen. Bij binnenkomst werd namelijk meteen gezegd dat hij uitgekleed kon worden, dan konden we lekker snel geholpen worden. Op onze opmerking dat het toch wel erg koud was en dat we dit dus niet deden, werden we niet echt vriendelijk aangekeken. "Heb je dan geen omwikkeldoek bij je?" was vervolgens de vraag. Nee, natuurlijk niet, wie denkt daar nou aan? Volgens die vrouw was het ook helemaal niet koud en kon het allemaal best. Lekker negeren dus zo'n mens en doen wat je zelf het best vindt.

Goed, na ff gewacht te hebben mochten we bij de arts komen. "Hoe gaat het? Hoe bevalt het ouderschap"? waren de vragen die we als eerste kregen. Leuk hoor, maar daar kwamen we toch eigenlijk niet voor. Gelukkig ging de arts daarna Tim onderzoeken. Ze luisterde naar zijn hartje en zijn longen en kon daar gelukkig niets vreemds in vinden. Daarna mocht Tim laten zien wat hij al allemaal kan. Hij kan al zijn hoofdje optillen, redelijk recht houden als je hem aan zijn armpjes omhoog tilt, dus dat was helemaal goed. De volgende test was of hij goed kon volgen. De arts liet een lampje rond schijnen en Tim moest die volgen. Dat ging hardstikke prima, als het licht geeft dan krijgt het wel de aandacht van onze Tim (TV!). Hij wist zelfs nog een mooie lach te produceren voor de arts.

De arts was erg tevreden en vond Tim een gezonde, allerte baby. 24 Augustus mogen we weer terug, dan krijgt Tim zijn eerste vaccinaties.

Lekker slapen (2)

1 van de eerste berichten die ik hier neer heb gezet, wat het lekker slapen berichtje, waarin ik vertelde over Tim en hoe heerlijk hij op papa zijn buik kon slapen.

Dat het bij mama ook prima wil lukken, kwam ik achter toen ik uit mijn werk kwam gistermiddag. Ik loop altijd al stil naar binnen, maar dit keer bleek dat extra handig, want ik kon mooi deze foto maken van mijn 2 slapende kanjers.

Op stap (1)

Hallo allemaal,

inmiddels is het 5 weken na de geboorte van Tim en hebben we natuurlijk al een hoop met hem meegemaakt. In de komende dagen zullen we hier op terug blikken.

Zo zijn we zondag 25 juli voor het eerst flink met Tim op stap geweest. Nadat we eerder al een paar kleine uitstapjes hadden gemaakt, zijn we deze dag naar Tim zijn overgrootopa geweest in Lelystad. Niet alleen met ons drietjes, maar Oma ging ook met ons mee. Nu hadden we bedacht de hele dag op stap te gaan, maar wat moet je dan wel niet allemaal meenemen? En zou dit wel allemaal passen in onze mooie Seat? Eerst maar eens naar boven om te kijken wat er allemaal mee moet. Natuurlijk de Maxi Cosi voor in de auto, en de wandelwagenbak om in te slapen. Een luiertas, met de nodige inhoud is ook logisch, maar wat nog meer? Uiteindelijk besloten we het onderstel van de wandelwagen ook mee te nemen, evenals een speelkleed voor Tim. Bepakt en bezakt naar beneden en maar hopen dat het allemaal in de auto past. Ik voelde met net de vader van Youp van 't Hek ("Herman, vergeet jij deze niet?") en begon een manier te verzinnen om alles in de auto te proppen. Wonder boven wonder vond ik snel een manier, waardoor we al vlot richting Oma konden gaan om vandaar uit naar Lelystad te rijden.

Tim deed het hardstikke netjes de hele dag, sliep goed in de auto, was even wakker om te eten en daarna weer verder slapen. We hebben de tijd genomen om een mooie 4 generatie foto te maken. Wie die wil zien, moet maar even op het bekende emailadres contact met ons opnemen, dan zullen we de foto doorsturen.

Volgende keer zullen we berichten over het bezoek wat we inmiddels aan het consultatiebureau hebben afgelegd.

Tot dan!